αποκοιμήθηκα

Καλησπέρα...

χάθηκα....με βρήκα....τόσα πολλά μαζεμένα...
Έπιασα στα τάστα της κιθάρας τις προάλλες το τραγουδάκι μου για την Λάρισα...εκείνο που λέει...
"και γω θα μείνω στον Πειραιά, στη Νίκαια στην Κοκκινιά,
μήπως και ο Θρύλος βάλει γκολ και έρθει το πολυπόθητο διπλό που όλο ζητάω..."
Προφητικό για όλατο τραγουδάκι...
Ποιος το φανταζόταν......ήρθε το άτιμο....και όσο και αν κουράσαμε τους πράσινους, τους κίτρινους και όλο το ουράνιο τόξο με τους πανηγυρισμούς μας, προσπαθήστε να καταλάβετε ένα....όλοι σας....η μαγεία εκεί κρύβεται...σε αυτήν την αιώνια κόντρα...στο πάθος όλων μας....
Το έχω πεί άλλωστε.....οι κόκκινοι δεν θα υπήρχαν δίχως τους πράσινους και οι πράσινοι δίχως τους κόκκινους...
....αρκετά με την μπάλλα.....Πάντως και τον αγώνα με την Real Madrid στο κλειστό ταβερνάκι του Κυρ Μήτσου θα το δώ...εκεί με το φρέσκο ψαράκι μας...τις μπύρες μας και όλες τις γενεές να κοιτάζουνε με το ίδιο πάθος τον αγώνα....
τέλος.....
..
.....
μετά γενέθλια....happy birthday to us....πλέον στα 27.....τι όμορφα.....!
με λιγοστούς φίλους και ενα κλίμα θετικότητας....δεν θέλω να θυμάμαι παρουσίες...μόνο τις απουσίες....εκείνες τις σκιές επάνω στους τοίχους......
..
....
χτες έμαθα αλήθειες....Είπα καληνύχτα και γύρισα πλευρό....σε ζήτησα....πόσες φορές δεν το έχω κάνει άλλωστε.....μα χτες το ένιωσα....η τελευταία ματιά μου ήτανε χαρισμένη σε σένα...στην φωτογραφία σου πίσω απο την πόρτα....
.........και ήρθες......
μου μίλησες......θυμάμαι λίγα μα αρκετά....
το χέρι σου με πήρε αγκαλιά....το αστείο είναι οτι είσαι καλά....ντυμένος με πανέμορφα ρούχα....φώτιζες....
πόσο θέλω να έρθω....ξέρεις τι έλεγα σήμερα με μένα....έλεγα πως βρήκαμε την Ιθάκη πρώτα και ανακαλύψαμε μετά το ταξίδι...
ενώ εσείς....το ανάποδο.....κάνατε το ταξίδι και καταλήξατε στην Ιθάκη....
εκτός και αν ισχύει το εξής Πατέρα....
μήπως το τέλος είναι η πραγματική Ιθάκη;

Η Τάνια τραγουδά δυο μέρες τώρα....μέσα μου....
για να είναι πάντα ίδια...αλλάζουν όλα...
μαμά;....γερνάω μαμά....φοβάμαι.....
και κλείνω με ενα πολύ αγαπημένο.....σαν απόκληρος γυρίζω στην κακούργα ξενιτιά
περιπλανώμενος - δυστυχισμένος μακρυά απο της Μάνας μου την αγκαλιά...
Λονδίνο.....σε ξέχασα Λονδίνο......με ξέχασες και συ.....
"Κάτω απο φώτα κόκκινα κοιμάται το Λονδίνο"....έτσι έλεγα στα live...και οι Σαλονικείς ξενέρωναν.....μα εγω έτσι ένιωθα....και ο Καββαδίας σίγουρα με έχει συγχωρέσει...
...πώς άλλωστε να μην με έχει συγχωρέσει...αφου εκεί στα βρώμικα νερά του Τάμεση του είπε εκείνη το Σ'αγαπώ....και όχι στην Σαλόνικα...
..αυτά τα βρωμιάρικα νερά φταίνε...αυτά που καθάριζαν την ψυχή μας...
...
.....